Πα - τέρας.

Ο αποτυχημένος γονιός. 

   Μια ζωή δούλεψες σκληρά. Αγωνίζεσαι στον στίβο της ζωής για να καταφέρεις να σπουδάσεις το παιδί σου. Να το κάνεις επιστήμονα. Γιατρό. Για να είναι άξιο μέλος της κοινωνίας και να βοηθάει τους συνανθρώπους του.
   Και να το αποτέλεσμα. Ένας χασομέρης ανεύθυνος και μιζολογος του κερατά. Με μεγάλο τίτλο και αξίωμα. Γιατρός. Που τελικά το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η τσεπούλα του. - Ε και τι θες να κάνω σου λέει, αν του πεις καμία κουβέντα. Δεν έφαγα τα νιάτα μου στο εξωτερικό και στα βιβλία για έναν μισθό της πεινάς.
   Πια νιάτα ρε και ποια βιβλία; Τα χασίσια τα ποτά τα ξενύχτια με τους φίλους και τα όργια; Τι λες δεν ξέρουμε όλοι τι κάνουν οι φοιτητές μακριά από τον ελέγχο του σπιτιού; Τι το καλύτερο προσφέρεις εσύ και θες και λεφτά; Γιατί να σε πληρώσω μια δουλειά δυο και τρεις φορές ενώ στην πραγματικότητα δεν την κάνεις πότε;
   Και δεν είναι μόνο οι γιατροί που κατάντησαν κοπρόσκυλα, αλλά όσοι σπούδασαν και επέλεξαν κοινωνικά λειτουργήματα.
   Δες τα  αυτά γονιέ - πατέρα. Και σήκωσε το χέρι σου και δώσε αυτό το χαστούκι μπας και συνέλθει το κατασκεύασμα σου.Και αν δεν τα καταφέρεις να διορθώσεις τα λάθη σου με αυτό το χαστούκι, τότε μπορείς να πεθάνεις ξέροντας ότι απέτυχες.
   Και εμείς οι νέοι γονείς, αυτοί που χτίζουμε το αύριο με τους δικούς μας αγώνες ας μάθουμε από τα λάθη των αποτυχημένων γενιών και ας βάλουμε στους αγώνες μας και τα παιδιά μας. Ας τα μάθουμε να είναι πολίτες με δικαιώματα και ευθύνες και όχι τουρίστες μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.

Περιμένουμε τα σχόλιά σας, τις σκέψεις σας και τυχόν ερωτήσεις!