Έψαχνα στο διαδίκτυο να βρω την κατάλληλη φωτογραφία για να αναδημοσιεύσω ένα άρθρο για τα δικαιώματα του παιδιού από την UNICEF. Βρήκα αυτήν την εικόνα και σταμάτησα. Μου φάνηκε σαν γρίφος, σαν να έχει δυο όψεις.
-Αν θες να πετύχεις στην ζωή σου πρέπει να κάνεις αυτό που λέει ο μπαμπάς και η μαμά και ο καθηγητής-τρια γιατί αυτοί ξέρουν ποιο είναι το καλό και ποιο είναι το κακό.
-Και ποιος τους το έμαθε;
Άντε τώρα να απαντήσεις. Η φύση; Τα παθήματα; Τα λάθη; Η μήπως ένα ειδικό σχολείο για μεγάλους; Η η φιλοδοξία των μεγάλων;
Εδώ αλλάζει η πρώτη και πρόχειρη σκέψη με μια ποιο βαθιά.
Από τι προστατεύω τα παιδιά μου; Από τον άνθρωπο η από την φύση;
Γιατί δεν το αφήνω να κάνει αυτά που θέλει (είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ένα παιδί θέλει να κάνει κακό) και να πει αυτά που σκέφτεται; Γιατί του μαθαίνω ότι υπάρχουν καλές λέξεις και κακές λέξεις; Γιατί είναι σωστό να λέει πάντα την αλήθεια, αλλά δεν πρέπει να την λέει γιατί θα προσβάλει κάποιον άλλο άνθρωπο; Γιατί οι άνθρωποι προσβάλλονται; Δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την αλήθεια τους; Γιατί το σεξ είναι κακό; Γιατί ένα γυμνό κορμί είναι ντροπή;
Μήπως το προστατεύω από την φύση; Γι`αυτό φτιάχνω αμάξια που βγάζουν καυσαέρια; Γι`αυτό δημιουργώ βιομηχανίες που ρυπαίνουν τόσο το οξυγόνο όσο και το νερό; Γι`αυτό μπαζώνω τα ρέματα και χτίζω το σπίτι μου; Γι`αυτό πετάω τα σκουπίδια μου οπού να`ναι; Γι`αυτό καίω τα δάση;
Κοιτάζοντας αυτή την φωτογραφία, σίγουρα βλέπω αγάπη. Ποια αγάπη; Αυτή που πρέπει η αυτή που νοιώθω; Αν είναι η αγάπη, αυτή που νοιώθω, γιατί υποχρεώνω τα παιδιά μου να γίνουν αυτό που θέλω ΕΓΏ και δεν γίνομαι εγώ αυτό που θέλουν τα παιδιά μου; Γιατί τα μαλώνω και τα τιμωρώ όταν κάνουν λάθη, ενώ όταν κάνω εγώ λάθη αυτά με συγχωρούν αμέσως και με αγκαλιάζουν με αγάπη;
Τελικά αυτή η φωτογραφία έγινε η αιτία για την αυτοκριτική μου. Και προκαλώ όποιον θέλει:
Τα χέρια...προστατεύουν το παιδί, η το πλάθουν;
Με μια πρώτη σκέψη το προστατεύουν. Από μικρο να το ταΐσουν, να το ντύσουν για να μην κρυώνει, να το καθαρίσουν, να του μάθουν να περπατάει, να του μάθουν να μιλάει και αργότερα να το στείλουν στο σχολείο για να μάθει γράμματα και να μπορεί να κοινωνικοποιηθεί. Και μέχρι να κοινωνικοποιηθεί θα το συμβουλεύουν συνέχεια με τα ΌΧΙ τα ΜΗ και τα ΠΡΈΠΕΙ.-Αν θες να πετύχεις στην ζωή σου πρέπει να κάνεις αυτό που λέει ο μπαμπάς και η μαμά και ο καθηγητής-τρια γιατί αυτοί ξέρουν ποιο είναι το καλό και ποιο είναι το κακό.
-Και ποιος τους το έμαθε;
Άντε τώρα να απαντήσεις. Η φύση; Τα παθήματα; Τα λάθη; Η μήπως ένα ειδικό σχολείο για μεγάλους; Η η φιλοδοξία των μεγάλων;
Εδώ αλλάζει η πρώτη και πρόχειρη σκέψη με μια ποιο βαθιά.
Από τι προστατεύω τα παιδιά μου; Από τον άνθρωπο η από την φύση;
Γιατί δεν το αφήνω να κάνει αυτά που θέλει (είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ένα παιδί θέλει να κάνει κακό) και να πει αυτά που σκέφτεται; Γιατί του μαθαίνω ότι υπάρχουν καλές λέξεις και κακές λέξεις; Γιατί είναι σωστό να λέει πάντα την αλήθεια, αλλά δεν πρέπει να την λέει γιατί θα προσβάλει κάποιον άλλο άνθρωπο; Γιατί οι άνθρωποι προσβάλλονται; Δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την αλήθεια τους; Γιατί το σεξ είναι κακό; Γιατί ένα γυμνό κορμί είναι ντροπή;
Μήπως το προστατεύω από την φύση; Γι`αυτό φτιάχνω αμάξια που βγάζουν καυσαέρια; Γι`αυτό δημιουργώ βιομηχανίες που ρυπαίνουν τόσο το οξυγόνο όσο και το νερό; Γι`αυτό μπαζώνω τα ρέματα και χτίζω το σπίτι μου; Γι`αυτό πετάω τα σκουπίδια μου οπού να`ναι; Γι`αυτό καίω τα δάση;
Κοιτάζοντας αυτή την φωτογραφία, σίγουρα βλέπω αγάπη. Ποια αγάπη; Αυτή που πρέπει η αυτή που νοιώθω; Αν είναι η αγάπη, αυτή που νοιώθω, γιατί υποχρεώνω τα παιδιά μου να γίνουν αυτό που θέλω ΕΓΏ και δεν γίνομαι εγώ αυτό που θέλουν τα παιδιά μου; Γιατί τα μαλώνω και τα τιμωρώ όταν κάνουν λάθη, ενώ όταν κάνω εγώ λάθη αυτά με συγχωρούν αμέσως και με αγκαλιάζουν με αγάπη;
Τελικά αυτή η φωτογραφία έγινε η αιτία για την αυτοκριτική μου. Και προκαλώ όποιον θέλει:
Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέ τω.
Γιατί ο άνθρωπος γεννιέται, δεν γίνεται!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου