Η αντιμετώπιση της αποτυχίας

   Η αποτυχία αφορά όλους τους ανθρώπους, σε όλες τις ηλικίες, σε όλους τους πολιτισμούς και τις κουλτούρες. Η αποτυχία μπορεί να είναι σχολική, συναισθηματική ή ερωτική, αποτυχία στη δουλειά ή αποτυχία στην επίτευξη κάποιου προσωπικού στόχου.
   Η αποτυχία πολλές φορές μπορεί να είναι οδυνηρή, απογοητευτική και να μας ρίχνει το ηθικό. Μπορεί να μας πληγώνει συνειδητά, αλλά μπορεί ακόμα να μας αφήσει και τραύματα στο ασυνείδητο. Αν όμως επεξεργαστούμε τις συνέπειές της, αν τις αποδομήσουμε και τις κατανοήσουμε, τότε ίσως στο μέλλον μπορέσουμε να καταλάβουμε πώς επουλώνονται τα τραύματα και πώς να αντιμετωπίσουμε πιο εποικοδομητικά μια ενδεχόμενη, μελλοντική αποτυχία.

Πώς μας κάνει να νιώθουμε η αποτυχία

   Αρχικά κάνει το στόχο να φαίνεται δυσκολότερος και ταυτόχρονα τις ικανότητές μας ολοένα και πιο αδύναμες. Για παράδειγμα, αν μία γυναίκα έχει κάνει 2-3 σχέσεις στη σειρά οι οποίες δεν ευδοκίμησαν, εύκολα μπορεί να οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι είναι δύσκολο στις μέρες μας να ευδοκιμήσει μία συναισθηματική σχέση ή ότι η ίδια είναι ανεπαρκής.
   Ταυτόχρονα, μπορεί να βλάψει την κινητοποίησή μας ή να μας αποτρέπει από το να παίρνουμε ρίσκα. Στο παραπάνω παράδειγμα μπορεί η συγκεκριμένη γυναίκα να θεωρήσει ότι δεν αξίζει η ίδια να αναλώνεται στην αναζήτηση συντρόφου ή να σταματήσει πλέον να το επιδιώκει βγαίνοντας έξω ή ανταποκρινόμενη σε καλέσματα.
   Τέλος, μπορεί να επηρεάσει τη δεξιότητά μας να είμαστε δημιουργικοί κι εφευρετικοί, να μας κάνει να νιώθουμε αβοήθητοι ή να κάνουμε επικίνδυνες ή λανθασμένες γενικεύσεις. Η ίδια γυναίκα δηλαδή μπορεί να σταματήσει να βρίσκει τρόπους για να είναι κοινωνική, να αρχίσει να νιώθει απελπισία και να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι άντρες δεν μπορούν να την εκτιμήσουν.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να ξεπεράσουμε μία αποτυχία

   Αρχικά μπορούμε να κατανοήσουμε τις λανθασμένες αντιλήψεις που μπορεί να μας δημιουργεί. Να μη θεωρήσουμε ότι είμαστε ανίκανοι ή ότι ο στόχος είναι άπιαστος. Να ξαναφέρουμε την κατάσταση σε ρεαλιστικά πλαίσια και ν’ ανακτήσουμε την αισιοδοξία μας.
   Στη συνέχεια πρέπει να ξανα-αξιολογούμε το στόχο μας και την αξία του για μας. Ο επαγγελματίας που αποτυγχάνει σε ένα στόχο στη δουλειά του πρέπει να ξαναθυμηθεί γιατί έβαλε εξαρχής το συγκεκριμένο στόχο και τι θα σήμαινε γι’ αυτόν η επίτευξή του. Επίσης πρέπει να ανακτήσουμε τη δημιουργικότητά μας. Να ξαναρχίσουμε να είμαστε εφευρετικοί και κινητοποιημένοι και να μη φοβόμαστε και να περιορίζουμε τον εαυτό μας.
   Τέλος, πρέπει να εστιάζουμε σε παράγοντες που μπορούμε να ελέγξουμε και οι οποίοι θα μας οδηγήσουν στην επιτυχία. Ο μαθητής, για παράδειγμα, δεν μπορεί να ελέγξει πόσο δύσκολα θα είναι τα θέματα των εξετάσεων, αλλά μπορεί να φροντίσει να είναι όσο το δυνατόν καλύτερα προετοιμασμένος γι’ αυτές.
   Αυτό που βοηθάει είναι να μη μεγεθύνουμε την αξία της αποτυχίας για εμάς και τη θεωρούμε σαν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Να αναπλαισιώσουμε την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε και να φροντίσουμε γρήγορα να ξαναναλάβουμε δράση.
   «Το κείμενο αποτελεί μια συνεργασία του Flow Magazine με την ψυχολόγο κ. Μεσσαριτάκη. Για περισσότερα κείμενα της συγκεκριμένης αρθρογράφου πατήστε εδώ»

   Εάν βρήκες ενδιαφέρον το θέμα Η αντιμετώπιση της αποτυχίας από το Flow Magazine, μπορείς να αφήσεις ένα σχόλιο, ή κριτική παρακάτω, ή απλά ...