Ο Παπάς και η Βότκα

   O καινούργιος παπάς της ενορίας ήταν τόσο νευρικός στην πρώτη του λειτουργία, που δεν μπορούσε να μιλήσει. Πριν από την επόμενη λειτουργία ρωτάει τον Αρχιεπίσκοπο τι θα μπορούσε να κάνει για να χαλαρώσει.
   Ο Αρχιεπίσκοπος τον συμβουλεύει ως εξής: «Την επόμενη φορά ρίξε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό που θα πιεις και θα δεις πώς θα χαλαρώσεις».
   Την Κυριακή ο παπάς ακολουθεί τη συμβουλή του Αρχιεπισκόπου και πραγματικά νιώθει ότι θα μπορούσε να κάνει κήρυγμα χωρίς άγχος.
   Μετά τη λειτουργία επιστρέφει στο σπίτι του, όπου σε λίγη ώρα εμφανίζεται ο Διάκος του Αρχιεπισκόπου και του παραδίδει ένα σημείωμα που έγραφε τα εξής:
   Αγαπητέ πάτερ, την επόμενη φορά να ρίξετε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό και όχι μερικές σταγόνες νερό στο ποτήρι με τη βότκα.
   Σας παραθέτω μερικές παρατηρήσεις, για να μην επαναληφθούν τα σημερινά:
   - Δε χρειάζεται να τοποθετείτε φέτα λεμονιού στο χείλος του δισκοπότηρου.
   - Το κουβούκλιο στην πλευρά της εκκλησίας είναι το εξομολογητήριο και όχι το μπάνιο.
   - Ο Αρχάγγελος είπε στην Παρθένο: «Χαίρε, κεχαριτωμένη» και όχι «Γεια σου, πιπίνι».
   - Καλό θα είναι να μην ακουμπάτε στο άγαλμα της Παναγίας, πόσο μάλλον να το αγκαλιάζετε και να το φιλάτε με τέτοιο πάθος.
   - Οι εντολές είναι 10 και όχι 12.
   - Οι απόστολοι ήταν 12 και όχι 7 και κανείς τους δεν ήταν νάνος.
   - Δεν αναφερόμαστε στον Ιησού Χριστό και τους αποστόλους ως «Ι.Χ. και Σία».
   - Ο Ιούδας ήταν προδότης και όχι «ρουφιάνος του κερατά».
   - Δεν επιτρέπεται να αποκαλούμε την κεφαλή της εκκλησίας μας «Νονό».
   - Το καθαγιασμένο ύδωρ είναι για να ευλογούμε, όχι για να δροσίζουμε τον σβέρκο μας.
   - Ποτέ δεν κηρύττουμε καθισμένοι στα σκαλιά του ιερού και σε καμία περίπτωση δεν ακουμπάμε τα πόδια μας πάνω στη Βίβλο.
   - Ο άρτος χρησιμεύει για τη Θεία Ευχαριστία, όχι ως απεριτίφ που συνοδεύει το κρασί της Αγίας Κοινωνίας.
   - Η παρότρυνση να χορέψει το ποίμνιο ήταν ενδιαφέρουσα, δεν χρειαζόταν όμως και να χορέψει γιάγκα γύρω από την εκκλησία.
   - Τις σκάλες του άμβωνα τις κατεβαίνουμε κανονικά, όχι κάνοντας τσουλήθρα στο κάγκελο.
   - Και τέλος, τη λειτουργία την τελειώνουμε με «Αμήν», όχι με «ΟΛΕΕΕΕΕ!»
   Και κάτι ακόμα: Αυτός που καθόταν στην άκρη του ιερού και τον οποίο αποκαλέσατε «τραβεστί με μάξι» ήμουν εγώ!
   Ελπίζω αυτά τα λάθη να διορθωθούν την ερχόμενη Κυριακή.
   Με τιμή
   Ο Αρχιεπίσκοπος.

Golden Magazine