να συν εννοηθείτε επειδή υπάρχουν πολλές διαφωνίες?
Ε λοιπόν είναι γεγονός. Καταφέρνετε τελικά να βγείτε, φτάνετε στο σημείο συνάντησης (είτε στην ώρα σας είτε αργοπορημένοι!) βρίσκετε μερικούς φίλους σας η αν δεν έχουν έρθει, τους περιμένετε. Μετά από λίγο έρχονται μερικοί ακόμα και περιμένετε μαζί. Περνάει μισή ώρα και μετά οι φίλοι σας που έχουν έρθει, θυμούνται να ανακοινώσουν πως οι υπόλοιποι της παρέας που περιμένετε δεν θα έρθουν είτε επειδή ο ένας βαριέται η γιατί ο άλλος είναι κουρασμένος η γιατί ο ένας τελικά δεν θέλει να έρθει κτλ. Με άλλα λόγια έχετε μείνει λιγότεροι από τους μίσους που ήταν να έρθουν και επιπλέον έχετε χάσει παραπάνω από 40 λεπτά! Μόλις καταφέρετε να μαζευτείτε (ακόμη και αυτοί οι λίγοι που μαζευτήκατε) αρχίζει η συζήτηση για το που θα πάτε. Λέει ο ένας, " ας πάμε στο πάρκο", λέει ο άλλος, "όχι εγώ θέλω να πάμε στο internet καφέ", λέει ένας άλλος, "εγώ πεινάω, πάμε να φάμε?".
Και έτσι ξεκινάνε οι διαφωνίες! Μαλώνετε μεταξύ σας και στεναχωριέστε. Οπότε χαλάει η παρέα, χάνετε τον χρόνο σας και επιπλέον χαλάει η ψυχική σας διάθεση!
Η λύση είναι απλή. Θα μπορούσαμε να κανονίσουμε από πριν το που θα πάμε, που θα συναντηθούμε και την ώρα έτσι ώστε να βολευτούν όλοι. Έτσι κι αλλιώς όλοι έχουν κινητό η διαδίκτυο, οπότε μπορούμε να επικοινωνούμε εύκολα. Επίσης, θα μπορούσαμε να ενημερώνουμε τους υπόλοιπους όταν δεν μπορούμε να βγούμε, είναι πιο σωστό και υπεύθυνο. Και επιτελούς πρέπει να κόψουμε τη συνήθεια να μπαίνουμε στο διαδίκτυο ακόμα και στις βόλτες μας! Δε φτάνει δηλαδή το ότι όλη μέρα καθόμαστε στο internet, πρέπει να το κάνουμε και έξω? Η βόλτα ίσως είναι για τους περισσότερους κάτι πολύ σημαντικό. Είναι ο χρόνος που περνάμε με τους φίλους μας, είναι η διασκέδαση μας, είναι κάτι σημαντικό! Αξίζει να τη χάσουμε η να τη χαλάμε? Τελικά είστε σίγουροι ότι έχουμε νοημοσύνη η απλά είμαστε τα προβατάκια που περιμένουν τον τσοπάνη να τα καθοδηγήσει?
