Η αράχνη υφαίνει μια φυσαλίδα μετάξι, γνωστό ως καταδυτικό κώδωνα, με την υποβρύχια βλάστηση. Χρησιμοποιεί αυτό το κουδούνι για να εξάγει το οξυγόνο από το νερό, είπε ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης, Ρότζερ Σέιμουρ, βιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας στην Αυστραλία. Το κουδούνι λειτουργεί ως απλάδα, και τραβά διαλυμένο οξυγόνο από το γλυκό νερό.
Αν και αυτό ήταν προηγουμένως γνωστό, ο δρ Seymour και ο συνάδελφός του Stefan Κ. Hetz του Πανεπιστημίου Humboldt του Βερολίνου, χρησιμοποίησαν μια συσκευή για τη μέτρηση της ακριβούς αλλαγές στα επίπεδα του οξυγόνου στην καμπάνα.
Ακόμη και σε ζεστό, λιμνάζοντα νερά, η καμπάνα εξάγει οξυγόνο ότι οι αράχνες μπορούν να επικαλεστούν, βρήκαν.
«Η αξία της υποβρύχιας παραμονής είναι ότι δεν θα τρομάξει το θήραμα,» είπε ο δρ Seymour. "Και αν πάει στην επιφάνεια συχνά μπορεί να ειδοποιήσει ένα πουλί."
Οι νερό-αράχνες παγιδεύουν έντομα και μικρά ψάρια στο κουδούνι τους, όπως ακριβώς και οι επίγειες αράχνες συλλαμβάνουν τα έντομα στους ιστούς τους. Έχουν την ικανότητα να αισθάνονται όταν κάτι υποβρύχια χτυπά τον ιστό τους, και εξορμούν να παραλύσουν το θύμα πριν από το τράβηγμα στο κουδούνι, ο δρ Seymour είπε.
Οι γυναίκες αράχνες γεννούν τα αυγά εντός της καμπάνας, και όταν οι αράχνες εκκολαφθούν κατασκευάζουν τις δικές τους καμπάνες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το άζωτο που διαχέεται στο νερό συρρικνώνει το κουδούνι κατά την πάροδο του χρόνου. Τελικά, η αράχνη στην επιφάνεια πρέπει να δημιουργήσει μια φούσκα που να αναπλήρωση το κουδούνι με οξυγόνο.
Πηγή:
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου