Ζώντας … αντίθετα στο ρεύμα!

   Από πιτσιρικά με έμαθαν να πηγαίνω με το ρεύμα της ζωής. «Θα πηγαίνεις όπως πάνε όλοι», μου είχαν πει. Και πράγματι ήμουν ένα απλό και ταπεινό παιδάκι, που δεν αντιμιλούσα και έκανα ότι έπρεπε για να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Κάτι όμως δεν πήγε καλά.
   Όταν ανδρώθηκα, ένοιωθα κάτι να με πνίγει. Έτσι πήρα την απόφαση (ήταν πολύ δύσκολο μιας και ήμουν και εγώ ένας μαμάκιας), να φύγω από το σπίτι των γονιών μου. Χωρίς λεφτά και με πολύ πείσμα ξεκίνησα την περιπλάνηση στον κόσμο των ανθρώπων.
   Η τύχη, στάθηκε ευνοϊκή στο πλάι μου και ο δρόμος με οδήγησε στην Κέρκυρα στην εργασία ενός εκπληκτικού ανθρώπου, τον Γιάννη τον Καρύδη. Ίσως να είδε στο πρόσωπό μου τον υιό δεν είχε. Δεν με αγκάλιασε ποτέ, ούτε με παρηγόρησε. Με άφηνε όμως να λύνω μόνος τα προβλήματά μου, που ήταν αρκετά για ένα παλικάρι των 20 χρόνων. Συνήθιζε να μου λέει: «Ωρέ κασίδη (έτσι με φώναζε) είσαι σίγουρος ότι αυτό θέλεις;» και: «Ωρέ κασίδη, παλιός γάιδαρος καινούργια περπατησιά δεν μαθαίνει». Και κάποια μέρα που μαλώσαμε μου είπε: «Ωρέ κασίδη, σου δείχνω πολλά και καλά πράγματα. Ίσως εγώ να μην μπορώ να τα κάμω, αλλά εσένα σου τα δείχνω όπως είναι. Εσύ αποφάσισε μόνος σου τι σου κάνει!»
   Με αυτά και με αυτά, έμαθα να κρατάω το τιμόνι της δικιάς μου ζωής στα χέρια μου. Κοιτάω την δουλειά μου και κάνω ότι μου αρέσει, χωρίς όμως να προσβάλω η να ενοχλώ τους γύρω μου. Δεν αγαπάω τα ψέματα και την υποκρισία και γι`αυτό δεν τα χρησιμοποιώ! Δεν μου αρέσει να πληρώνουν άλλοι τα λάθη μου, όπως και δεν μου αρέσει να πληρώνω τα λάθη αλλονών. Στρώνω το κρεβάτι μου έτσι όπως θέλω εγώ να κοιμάμαι. Και ζω όπως μου αρέσει να ζω.
   Αυτός ο τρόπος ζωής, που τον συνιστώ ανεπιφύλαχτα, εκτός από την ομορφιά του, το να είσαι κύριος του εαυτού σου, έχει και τα άσχημα του. Αν και όλοι τον ονειρεύονται και τον θαυμάζουν, ελάχιστοι είναι αυτοί που τον προτιμούν. Σε κοιτάνε σαν πειραματόζωο, σαν σώου, σαν μια ακόμη παράσταση. Μια παράσταση που δίνεις μόνος. Μόνος γιατί κανείς δεν τολμάει να αφήσει το ένα κλαδί πριν πιάσει το άλλο, όταν κάτι δεν του κάνει. Βολή να είναι, ότι κι`αν είναι. Και οι γυναίκες σε βλέπουν και σε ποθούν σαν ένα ατίθασο άτι. Είναι όμως μονάχα για μια βόλτα στην ράχη σου. Τα Hondos Center και τα καταστήματα ομορφιάς και περιποίησης είναι προτιμότερα. Ένα τα άδεια σακιά πουλιούνται καλύτερα όταν είναι βαμμένα και καλοχτενισμένα. Είμαι σίγουρος όμως ότι κάπου υπάρχουν και γυναίκες που είναι κύριες του εαυτου τους. Αυτές που δεν περιμένουν από έναν γάμο για να τις κάνει Κυρίες.
   Ο δρόμος της ζωής είναι αυτός που είναι. Ξέρουμε από που αρχίζει και ότι κάποια στιγμή φτάνει στο τέλος του. Η διαδρομή που θα επιλέξεις είναι αυτή που θα σε χαροποιήσει η θα σε λυπήσει όταν θα τερματίζεις. Εσύ αποφασίζεις ποια θα είναι. Πριν διαλέξεις όμως, καλό θα ήταν να θυμάσαι τα εξής:
   Αν οι γονείς σου δεν έχουν την δύναμη των πουλιών που σπρώχνουν τα πουλάκια από την φωλιά τους σαν δυναμώσουν τα φτερά τους για να πετάξουν και να ζήσουν την δική τους ζωή, κάν' το μόνος σου. Μην ξεχνάς «Ο τολμών νικά».
   Τα κριτήρια του σωστού και του λάθους δεν είναι ίδια σε όλους τους ανθρώπους. «Όσοι γιατροί και τόσες γνώμες».
   Την ευτυχία ή την δυστυχία την βρίσκεις μέσα από τα έργα σου. Ο κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος και άξιος των αποτελεσμάτων των πράξεών του. Δεν γίνεται να δώσεις ευτυχία σε κάποιον. Αυτό είναι έργο δικό του.

Και που ξέρεις; Ίσως μια μέρα...

...οι βολεμένοι να ζουν αντίθετα στο ρεύμα!!!

   Ως τότε .... καλό ταξίδι.

Κάντε κλικ εδώ